- Guztiak euskaldunak ziren, beraz hizkuntza bera erabiltzen zuten, euskara.
- Gero eta ikasle gehiago zeudenez, hautaketa zabalduz joan zen.
- Ez ziren maila ekonomiko baxukoak: hauen gurasoak hirugarren sektorean kokatzen ziren gehienbat.
- Kontzeptu kultural, politiko, ideologiko eta ekonomiko konkretuak ikasi behar zituzten.
- Ikasle kopurua ez zen fijo mantentzen, ezta eskolan ikasten egondako orduak ere. Esaten da, hamar ikasle egoten zirela, egunero bi ordu.(1945. urtean gutxi gora behera).
Ikusi nolakoa zen 1930. urteko gela bat.
Irakasleak:
Auzo eskolek martxa ona izateko, ardatza irakaslegoa izan zen. Irakaslea omen zen eskolaren arima. Auzo eskolen irakasle eskolak exigentzia handiak zituen bere ikasleak eratzeko orduan, beraz, gero praktikan ere, eskakizun horiek betetzen zituzten eta baita emaitza onak lortu ere.
Hasieran Aldundiak 50 eskola eraikitzea erabaki zuen, baldintza bi jarrita: bata, euskaraz ondo jakitea, euskaraduna izatea, batez ere inguru euskaldunetara joateko (leku askotan euskaraz besterik ez zuten hitzegiten, Asterrikako auzoa kasu); eta bestea, lanpostu guztietan, mailarik bereizi gabe, hasteko urtean 3000 pezeta ordainduko zituztela. Deialdi honek erantzun ona izan zuen eta bertatik sortu zen lehenengo irakasle taldea. Besteak beste Juliana Azpeitia, Sorne Unzueta, Primitiva Unzueta, Consuelao Gallastegi, Elbira Zipitria...
Azken hau izan zen emakumerik garrantzitsuena, beraz informazio gehiago emago dugu azkn honi buruz.
